اشتباه کردم

یکی از مزیت‌های شبکه‌های اجتماعی امکان گفتگو و چیز یاد گرفتن از همدیگه است. جو حاکم بر شبکه‌های اجتماعی البته متفاوته. مثلاً در مورد توییتر می‌تونم بگم که تمایل بیشتر از اینکه به سمت اصلاح اشتباه و آموزش درست باشه به سمت مسخره کردن اشتباه و تاکید بر درست بودن خودمونه. به دلیل تاییدی که به واسطه لایک و ریتوییت گرفته می‌شه این مساله تشدید هم می‌شه و مثل یک یک تقویت‌کننده (reinforcer) کار می‌کنه.

مساله دیگه‌ای که دیدم اینه که پذیرش عمومی اشتباه کردن گاهی با تعداد دنبال کننده مرتبطه. مثلاً اگر شما یک میلیون نفر دنبال‌کننده داشته باشید، اینکه جلوی اون‌ها به اشتباه خودتون اشاره کنید سخت‌تره تا اینکه هزار نفر دنبال کننده داشته باشید. این البته مسلما به روحیه افراد هم مربوطه.

نوع رفتار در قبال اشتباه هم جالبه. بعضی بدون توضیح، مطلب اشتباه رو حذف می‌کنند. بعضی مطلب رو حذف می‌کنند و اشتباه رو توضیح می‌دن یا عذر می‌خوان. بعضی هم مطلب رو حذف نمی‌کنند و همچنان روی اشتباه پافشاری می‌کنند.

با اشتباهات چه کنیم؟

اول باید پذیرفت که اشتباه می‌کنیم. همه‌مون. قدم بعدی اینه که ببینیم اون آدمی که اشتباه کرده چه مسئولیتی داره. اهمیت اشتباه به حوزه مسئولیت آدم‌ها برمی‌گرده. اگر من اشتباه بکنم یک اثر و نتیجه داره اگر رئیس جمهور اشتباه بکنه یک اثر و نتیجه دیگه. در اغلب مواقع می‌شه محترمانه روی طرف رو بوسید و توضیح داد که داداش/آبجی داری اشتباه می‌زنی ولی مواردی (به خصوص اون‌هایی که به مسئولین برمی‌گرده) هم هست که بزرگی اشتباه یا دامنه تاثیرش اون‌قدر زیاده که تلاش برای اصلاحش اهمیت یا اولویت پیدا می‌کنه.

بدیهیه که همه این‌ها برای وقتیه که گوش شنوایی برای نظر منتقد باشه. اگر من هر کسی که کوچکترین انتقادی می‌کنه رو بلاک کنم یا پاسخ‌هایی که به اشتباهم اشاره دارند رو مدام مخفی کنم، گروه سرود هم بیاد بخونه داری اشتباه می‌زنی، نمی‌پذیرم.

اشتباهات رو نمی‌شه چندین و چند باره برای همه توضیح داد. هم وقت می‌گیره و هم انرژی. پس چه خوب که یک جا (وبلاگ، مقاله یا هر چی) مکتوب کنید و لینک بهش بدید. هر کسی که دنبال آگاهی باشه پیداشون می‌کنه و می‌خونه و ترول‌ها و اون‌هایی که خودشون رو از هر اشتباهی مصون می‌بینند هم راه خودشون رو می‌رن.

به هم در افزایش آگاهی و کم کردن اشتباهات کمک کنیم. اشتباهات و درست‌ها رو هم مکتوب کنیم. لازم نیست از یک سوراخ همه گزیده بشن. کنار هم بمونیم :)