خونه باهار کدوم وره؟

هر سال در سالگرد هواپیمای اوکراینی، این توییت مجتبی عباس‌پور از قربانیان PS752 که چند ساعت قبل پرواز نوشته شده رو باز می‌کنم و کوت‌های مردم رو می‌خونم. خشم و سوگواری جمعی که روی این چند کلمه پیدا می‌کنی یک زخم ملی است که انگار التیام پیدا نمی‌کنه.

شما همه اینترنت رو هم به روی مردم قطع و مختل کنی، این توییت همچنان اونجا هست و خیره شده به تاریخ ما.

عنوان این نوشته از کار علی عظیمی برای قربانیان است که اگر قبلا دیدید باز هم ببینیدش.

آهای فلک که گردنت، از همه‌مون بلندتره
به ما که خسته‌ایم بگو، خونه باهار کدوم وره؟