کندتر، محدودتر و گران‌تر
حالا و با شفاف‌تر شدن سیاست‌ها، کمی از آینده دسترسی به اینترنت در ایران بگیم.
ظاهراً دیدگاهی وجود داره که اگر شبکه داخلی پرسرعت و ارزانی در اختیار باشه، باعث شکوفایی اقتصاد دیجیتال خواهد شد و برخی برای تحقق این رویا، اینترنت رو بازتعریف می‌کنن: اینترنت داخلی و اینترنت بین‌الملل!
ما تعریف «اینترنت» رو می‌دونیم. بازتعریفش اعتباری به جایگزین داخلی نمی‌ده و همچنین آنچه دسترسی کندتر، محدودتر و گران‌تر به اینترنت فراهم می‌کنه گسترش شکاف دیجیتال، انواع آسیب‌پذیری امنیتی سایبری و از بین رفتن اکوسیستم نوپایی است که می‌توانست با خلاقیت جوانان در این کشور شکل بگیره.
صنعت خودروسازی جلوی چشم ماست: جایی که باید خودروی فاقد کیفیت، قدیمی، پر مصرف، ناامن و فاقد امکانات روز رو با قیمت بسیار بالا در صف با قرعه‌کشی از تولیدکننده خریداری کنیم!
تحولات یک سال اخیر و حتی سه ماه گذشته روند انجام وظایفی که در مصوبات شبکه ملی اطلاعات گفته شده بود رو بهتر مشخص می‌کنه. یکی از اون‌ها «اجرای طرح ساماندهی VPNها و فناوری‌های حاکمیت گریز» بود. مجدد دعوت می‌کنم مصوبات رو بخونید.
امید
امید ما به تکنولوژی است که همیشه بر حماقت پیروزه. گزارشی می‌خوندم از Cloudflare درباره دسترسی به اینترنت در ایران ۲ ماه بعد از شروع اعتراضات. این گزارش از عدم موفقیت در خاموشی می‌گه و مقایسه‌ای می‌کنه در ترافیک که نتیجه امیدبخشی داره.
آخرین جملات این گزارش: «حتی در کشوری مانند ایران، مشمول تحریم‌ها و با سیاست‌های دولت‌محور مبنی بر تلاش برای بازآفرینی خدمات اصلی در داخل کشور، دسترسی به اینترنت گسترده‌تر مهم‌تر از آن است که به سادگی قطع شود.»
امیدواریم :)